Kultura-Media-Teologia, 2022, nr 51
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/37218
Przeglądaj
Przeglądaj Kultura-Media-Teologia, 2022, nr 51 wg Temat "duchowość"
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Jedność czasu bez jedności miejsca. Duchowa łączność jako kategoria teologiczno-medioznawczaPaluch, Łukasz (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2022)Dostęp do transmisji Mszy świętej jest współcześnie właściwie niczym nieograniczony. Ta nieograniczoność powoduje zacieranie się granic między uczestnictwem fizycznym w świątyni a „uczestnictwem” zdalnym z domu wiernego. W niniejszym artykule podjęto studium teologiczno-medioznawcze z zakresu przekazu medialnego celebracji Eucharystii i znaczenia pojęcia „duchowa łączność” używanego od początku wybuchu pandemii koronawirusa. Badaniu liturgii w czasie pandemii poświęcono już wiele prac. Niniejsza stawia sobie za cel dokonanie refleksji nad łącznością duchową ze wspólnotą Kościoła w czasie pandemii koronawirusa. Autor w poszczególnych częściach pracy analizuje dotychczasową wiedzę z zakresu teologii i nauk o mediach reinterpretuje pojęcia uczestnictwa bezpośredniego i pośredniego we Mszy świętej, przedstawia teoretyczne ujęcie mediatyzacji religii i liturgii oraz odpowiada na pytanie dotyczące celu transmisji Eucharystii. W ostatniej części opisuje pojęcie „duchowej łączności” i wyprowadza wnioski teologiczne na temat tego, czym owa łączność jest. Wskazuje na konieczność właściwej intencji wiernego, która jest potrzebna do nawiązania takiej łączności oraz przedstawia ją jako formę przedłużenia człowieka. Na zakończenie opracowuje pojęcie nowej kategorii czasu, bez jedności miejsca.Pozycja „Łączność duchowa” w przestrzeni cyfrowej a celebracja liturgiiKulbacki, Piotr (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2022)Codzienne korzystanie z internetu, możliwości spotkań i transmisji on-line dotyczą wszystkich sfer życia. Ponieważ liturgia stanowi szczyt i źródło życia Kościoła, dlatego, gdy pojawiły się możliwości transmisji radiowych i telewizyjnych stawiano pytanie o teologiczną rację korzystania z nich, gdyż sakrament domaga się realnej obecności. Opracowanie prezentuje analizy dotyczące trudności teologicznych i antropologicznych, oraz przedstawia wskazywane przez papieża Franciszka złudzenia i ograniczenia w relacjach osobowych jakie tworzy komunikacja cyfrowa. Badania związane z odczytywaniem problematyki rzeczywistości wirtualnej są bardzo doniosłe w kontekście coraz większej liczby transmisji celebracji liturgicznych, w związku z lockdownem wprowadzonym podczas pandemii. Wiele osób korzystających z rzeczywistości wirtualnej narażonych jest na niebezpieczeństwo zatarcia różnicy miedzy uczestnictwem w liturgii a jej obserwowaniem. Badania prowadzą do wniosku, że możliwość „duchowego łączenia się” w przestrzeni cyfrowej z celebracją liturgii może przynosić duże korzyści. Wymaga to jednak używania precyzyjnej terminologii interpretującej transmisję jako „duchowe łączenie się”, a nie jako faktyczny udział w liturgii.