Bekehrung zur Toleranz eine Aufgabe für die Religionen

Abstract

Niniejszy artykuł jest tekstem wykładu, który rzymskokatolicki autor - europejski sekretarz generalny Światowej Konferencji Religii do Spraw Pokoju w Genewie (WCRP) - wygłosił 29 maja 1995 r. na Majdanku lubelskim (w miejscu byłego obozu koncentracyjnego z czasów ostatniej wojny światowej). We wprowadzeniu do swego wykładu prelegent przybliżył słuchaczom najpierw rozumienie samego pojęcia tolerancji w dobie obecnej, które rozwijało się w ścisłym powiązaniu z podstawowym pytaniem o wolność religijną i światopoglądową. Dla wielu grup religijnych - oraz ich sympatyków - samo pojęcie tolerancji, a tym bardziej jeszcze właściwa postawa tolerancji religijnej, stanowi często bardzo trudny problem natury egzystencjalnej; wiąże się bowiem w istotny sposób z pojęciem prawdy religijnej (punkt I) oraz tzw. fundamentalizmem religijnym (punkt II). Wychodząc od powyższych fundamentalnych rozważań w odniesieniu do współczesnego problemu religii jako takich, prelegent wyakcentowuje kilka charakterystycznych rysów końcowych, ukazujących - jego zdaniem - swoiste „drogi, które prowadzą do tolerancji” (punkt III). W zakończeniu swego wykładu autor daje wreszcie wyraz swemu przeświadczeniu, iż w procesie dojrzewania do tolerancji religijnej oraz jej stopniowego rozwoju możliwe jest dzisiaj przejście od zwykłej „sympatii” do pełnej nadziei „empatii” - w jej pierwotnym, oryginalnym i biblijnym znaczeniu; w konsekwencji stanie się ona wówczas wiele obiecującą formą współczesnego życia religijnego. Warto jeszcze dodać, że Państwowe Muzeum na Majdanku planuje opublikowanie niniejszego wykładu w przekładzie na język polski (został przyjęty do druku w: „Studia i Dokumenty Ekumeniczne” 12:1996 nr 1.