Problem wykluczenia społecznego w kościelnej posłudze słowa

Abstract

Problemem społecznym, na który szczególnie zwraca uwagę papież Franciszek, jest wykluczenie społeczne. Nie chodzi w tym nowym zjawisku o wykorzystywanie ludzi, ale o całkowite odrzucenie; powiedzenie komuś, że jest do niczego niepotrzebny. Takie traktowanie człowieka jest całkowicie sprzeczne z Dobrą Nowiną Jezusa Chrystusa, który wyklucza „wykluczenie świadome” kogokolwiek. Artykuł podejmuje tę kwestię, a także omawia „wykluczenie nieświadome”, które wynika z zastosowania języka, który nie jest wystarczająco inkluzywny. Zadaniem głosicieli słowa Bożego jest podejmować problem wykluczenia i ukazywać, że Jezus utożsamił się z wykluczonymi. Ewangelia dostarcza przykładu przeobrażenia społecznego wskutek interwencji Jezusa. Historia niewidomego żebraka Bartymeusza z Jerycha jest paradygmatem dla przepowiadania na rzecz integracji wykluczonych.

The social problem that Pope Francis particularly points out is social exclusion. It describes not simply the exploitation and oppression of other people. Exclusion means the treatment of the people even worse as the society’s fringes, underside or disenfranchised, but as no longer even a part of it. The excluded are the outcast, totally rejected, the “leftovers”, not needed in the society. Such treatment of a human person is completely contrary to the Good News of Jesus Christ, which excludes any “conscious exclusion” of anyone. The article addresses this issue and also discusses “unconscious exclusion” that results from the use of a language that is not sufficiently inclusive. The duty of the preachers of the word of God is to discuss the problem of exclusion and point out to Jesus, who identified himself with the excluded. The Gospel provides an example of social transformation as a result of Jesus’ intervention. The story of the blind beggar Bartimaeus of Jericho is a paradigm for preaching for the integration of the excluded.