Zasady teologii pośrednictwa w świetle chrystologii Paula Tillicha oraz ich implikacje dla myśli i praktyki katolickiej

Abstract

Paul Tillich, jeden z największych teologów protestanckich XX w., jest twórcą oryginalnego systemu teologicznego, w którym centralne miejsce zajmuje chrystologia. Choć teolog niechętnie operował pojęciem pośrednictwa, w swoim dziele przedstawił Chrystusa właśnie jako Pośrednika objawienia i zbawienia. Chrystologia Tillicha stanowi cenne źródło dla refleksji nad tym, czym jest pośrednictwo i według jakich zasad powinno być rozumiane i przedstawiane w teologii. Niniejszy artykuł przedstawia zasady kształtowania teologii pośrednictwa w oparciu o myśl Tillicha. W pierwszej części zasady te zostaną wyliczone i omówione, w drugiej zaś wyprowadzone zostaną wnioski związane z teologią i praktyką katolicką. Myśl Tillicha w tym zakresie okazuje się cennym przyczynkiem do dialogu ekumenicznego, skoro temat pośrednictwa stanowił od czasów Reformacji jedną z głównych osi sporu międzywyznaniowego.

Paul Tillich, one of the greatest Protestant theologians of the twentieth century, is the creator of an original theological system in which Christology plays a central role. Although the theologian was reluctant to use the term “mediation”, in his work he presented Christ as the Mediator of revelation and salvation. Tillich’s Christology is a valuable source of reflection on what mediation is and on what principles it should be understood and presented in theology. This article presents the principles of shaping the theology of mediation based on the thought of Tillich. In the first part, these principles will be listed and discussed, and in the second part, conclusions related to Catholic theology and practice will be drawn. Tillich’s thought in this regard turns out to be a valuable contribution to the ecumenical dialogue, since the topic of mediation has been one of the main fields of the catholic-protestant dispute since the Reformation.