Wartość tradycji w dialogu z współczesnością

Abstract

Człowiek współczesny, chcąc określić swoje miejsce w czasie, potrzebuje więzi i ciągłości, potrzebuje pamięci i wiedzy o dziedzictwie przeszłości. Siłą twórczej świadomości, dzięki której bez lęku może wychylić się ku przyszłości, jest tradycja. Tradycja jest zjawiskiem dynamicznym, tzn. nie dziedziczy się jej jako czegoś gotowego, już wypracowanego. Chcąc ją „mieć”, trzeba kształtować ją z wielkim trudem, a nawet „pielęgnować”. Wobec przeszłości trzeba przyjąć postawę szacunku, uznania, a jak trzeba, to i zachwytu lub ocenić ją krytycznie. Wówczas trzeba przeżyć ją „jakby na nowo”, wyprowadzając wnioski dla teraźniejszości i przyszłości. Pamięć wspiera świadomość w wyborze tego, co tradycja przekazuje z pokolenia na pokolenie. A przekazuje zasadniczo nadzieję, która ożywia ludzkie pragnienia w dążeniu do celów dobrych i wzniosłych. Pamięć ludzkości, to pamięć o człowieczeństwie, to świadomość o tym, kim jest człowiek w obliczu swych ograniczeń i możliwości. Chcąc odnowić pamięć ludzkości, warto współcześnie podjąć trud poszukiwania sposobu na ożywienie twórczego dialogu tradycji z teraźniejszością. Tradycja, powiązana z dziedzictwem kulturowym, wyraża się w kulturze określonego społeczeństwa i procesie socjalizacji jego członków. Ceniona i pielęgnowana przez wspólnotę, zabezpiecza ją samą: chroni przed sprzeniewierzeniem się wypracowanemu przez pokolenia kulturowemu dziedzictwu; utrwala tożsamość i wolność wspólnoty; motywuje do działań szlachetnych w duchu postaw braterskich i solidarnych.

The contemporary man, wanting to define his place in time, needs bonds and continuity, he needs remembrance and knowledge about the legacy of the past. The strength of creative consciousness, thanks to which the man can lean towards the future without any fear, comes from tradition. Tradition is a dynamic phenomenon, it is not inherited as something complete, already worked out. In order to “have” it, you have to shape it with much effort, and even “nurture” it. In the face of the past, one must adopt an attitude of respect, recognition, and, if necessary, admiration or criticism. Then you have to experience it “as if again”, drawing conclusions for the present and the future. Memory aids consciousness in choosing what tradition passes down from generation to generation. Essentially, it passes a hope that invigorates human desires in the pursuit of good and lofty goals. The memory of humanity is the memory of humaneness, it is the consciousness of who a human is in the face of his limitations and possibilities. In order to renew the memory of humanity, it is worth trying today to find a way to revive the creative dialogue between tradition and the present. Tradition, related to cultural heritage, is expressed in the culture of a specific society and the process of socialization of its members. Valued and cherished by the community, it protects itself: protects it from betraying the cultural heritage developed over generations; consolidates the identity and freedom of the community; motivates to noble actions in the spirit of brotherliness and solidarity.