Ecumenism in Magnificat, a Ministry to Catholic Women

Abstract

Artykuł niniejszy ma za zadanie ukazanie duchowości Posługi Kobiet Katolickich „Magnificat” jako duchowości ekumenicznej. Międzynarodowa Posługa Kobiet Katolickich „Magnificat” powstała w Nowym Orleanie 7 października 1981 roku jako odpowiedź kobiet katolickich na zachętę do głębszego angażowania się w życie Kościoła. W swojej strukturze nigdy nie miała charakteru ekumenicznego. Siedząc jednak jej genezę, metodę działania i strukturę można śmiało stwierdzić, iż w swojej teologii i praktyce pastoralnej realizowała nauczanie Kościoła Katolickiego na temat ekumenizmu. Założenia posługi i ich realizacja z całą pewnością posiadają wiele elementów budujących jedność wśród chrześcijan. Już u samych źródeł posługi widzimy inspirację tekstem z Ewangelii św. Jana, w którym Jezus modli się do Ojca o jedność. Sobór Watykański II w Dekrecie o ekumenizmie uznaje, że „brak jedności jawnie sprzeciwia się woli Chrystusa, jest zgorszeniem dla świata” (DE 1). Kobiety zaangażowane w „Magnificat” pragną, aby spełniła się wola Jezusa wyrażona w modlitwie przed Jego męką. Jednocześnie uważają, że do jedności, o której mówi Jezus, najbardziej przyczynią się poprzez posługę przeznaczoną zasadniczo dla katoliczek. Kobiety katolickie, w oparciu o solidny fundament wiary, będą mogły lepiej korzystać z dobrodziejstw, jakie niosą ze sobą wysiłki na rzecz ekumenizmu. Kościół Katolicki w dialogu ekumenicznym wielokrotnie mówi o budowaniu naszej tożsamości. Jest ona podstawą do podjęcia działań w duchu ekumenicznym. Troska o wyznaniową czyli kościelną tożsamość idzie w parze z potrzebą służenia Ewangelii, współpracując z braćmi i siostrami z innych Kościołów i wspólnot chrześcijańskich.