Juda i Tamar (Rdz 38,6-26) w alegorycznej egzegezie św. Zenona z Werony

Abstract

W swojej kaznodziejskiej działalności św. Zenon z Werony, jak wielu współczesnych mu duszpasterzy, wielokrotnie wykorzystywał fragmenty biblijne w celu pouczenia wiernych i przekazania najistotniejszych prawd wiary. W kontekst przygotowań katechumenów do chrztu wpisał także starotestamentalną historię o Judzie i Tamar. Artykuł stanowi próbę analizy egzegezy biblijnego fragmentu, dokonanej na użytek duszpasterski przez biskupa Werony. Wskazuje, w jaki sposób alegoryczne odczytanie tekstu pomogło kaznodziei za prezentować najważniejsze zagrożenia religijności katechumenów oraz konieczność nawrócenia i przyjęcia sakramentów wiary. Prezentuje wresz cie wizję kościoła – nowego ludu Bożego, który duszpasterz odkrył w biblijnej postaci Tamar.

In the preaching activity, saint Zeno of Verona, like many pastors of his time, repeatedly used biblical passages in order to instruct the faithful and to convey the most essential truths of the faith. In the context of catechumens’ preparation for baptism he also included the Old Testament story about Judah and Tamar. The article is an attempt to analyse the exegesis of the biblical passage made for a pastoral usage by the Bishop of Verona. He indicates how the allegorical reading of the text helped the preacher to present the most important threats to the religiousness of the catechumens and the need to convert and to receive the sacraments of faith. Finally, saint Zeno presents the vision of the Church – the new People of God, that he discovered in the biblical character of Tamar.