Przemoc w Księdze Estery jako problem hermeneutyczny

Abstract

„Jedną z największych przeszkód w przyjęciu Biblii jako Słowa natchnionego jest obecność, szczególnie w Starym Testamencie, powtarzających się aktów przemocy i okrucieństwa” (Papieska Komisja Biblijna, Natchnienie i prawda Pisma Świętego, art. 125). Tekst o tysiącach zabitych wrogów narodu żydowskiego w dziewiątym rozdziale Księgi Estery jest wyzwaniem dla interpretacji. Czy Estera była rzeczywiście krwiożerczą królowa? Czy Żydzi byli rzeczywiście narodem bandytów? Wojna domowa w imperium perskim opisana w Est 9 jest historycznie niemożliwa do zweryfikowania. Opisaną przemoc należy rozumieć jako „historię sprzeczną” (według J. Assmanna). Pojęcie to oznacza opis przeszłości z punktu widzenia uciśnionych w taki sposób, że oprawcy wydają się przegranymi. Celem Est 9 nie jest pochwała przemocy, ale wysiłek, aby zapobiec tego rodzaju wydarzeniom jak unicestwienie całego narodu.

Violence in the Bible became a sore point in our times. There are thousands of killed enemies of Jews in the ninth chapter of the Book of Esther. Was Esther really a bloodthirsty queen? Are Jews really a violent nation? Civil war depicted in the book of Esther is historically not verifiable in the persian kingdom. Referred violence functions as a „counterhistory” (J. Assmann). The past is discribed from the point of view of the beatened and oppressed in the manner that the oppressors appear as pitiful persons and the winners as beatened. The biblical text does not celebrate the violence, it wants to prevent such events as annihilation of the whole nation.