Zeitmanagements des Seelsorgers

Abstract

Gospodarowanie czasem duszpasterza Autor podejmuje zagadnienie zarządzania czasem w duszpasterstwie w szczególności gospodarowaniem czasu duszpasterza w okresie postmodernistycznym. Badania socjologiczne wskazują na pilną potrzebę kształcenia ludzi w kierunku umiejętności zarządzania czasem, tak dla celowego i skutecznego działania jak i dla właściwej kondycji psycho-fizycznej człowieka. W pierwszej części artykułu podejmowane są zagadnienia rozumienia pojęć dla ich pastoralno-teologicznym analizy w uwarunkowaniach socjologicznych globalizacji. W rozważaniu podejmowane są nie tyle aspekty teoretycznych znamion postmodernizmu co ich praktyczne oddziaływania na człowieka, społeczeństwo a te z kolei na ich relacje do szeroko pojmowane kultury w tym do religii i Kościoła. W tym kompleksowym uwarunkowaniu przychodzi żyć i podejmować zadania duszpasterskie kapłanowi. Badania potwierdzają, że generalnie zarówno na Zachodzie czy także na Wschodzie Europy duszpasterze są zbyt przeciążeni zadaniami. Rodzi to w wiele negatywnych zjawisk tak osobowych jak i konfliktów. Owe obciążenie na Zachodzie wynika zasadniczo z braku kapłanów i postępującej laicyzacji życia to na Wschodzie z uwarunkowań organizacyjnych i gospodarczych. Wszyscy są jednak zgodni, że dla właściwego i owocnego duszpasterzowania ważne jest zachowanie równowagi miedzy stanem wewnętrznego ducha a umiejętnością stawiania sobie celów i przeżywania duchowej satysfakcji w realizacji powołania kapłańskiego. Celem artykułu jest pobudzenie duszpasterzy i odpowiedzialnych za formację duchową i intelektualną do zwrócenia uwagi na zagadnienie higieny psychicznej dla zdrowia duchowego i kondycji psychiczno-fizycznej kapłanów.