Chrześcijańska humanitas w świetle tajemnicy Bożego ojcostwa

Abstract

Czy Bóg może być ojcem? Czy Bóg może mieć syna? Pytania, które zapoczątkowało nową erę w dziejach religii pnia abrahamowego. W chrześcijaństwie tajemnica Boskiego ojcostwa stała się źródłem dla rozwoju teologii małżeństwa i rodziny. Rozwinął się również nurt praktykowania miłości uniwersalnej, miłości powszechnej i w tym sensie miłości ekumenicznej, obejmującej całą ludzkość i całe stworzenie. Czy dzisiaj, w kontekście pierwotnych pytań o Boże ojcostwo, możemy odnaleźć odpowiedź na pytania o sens ludzkiej miłości i ludzkiego rodzicielstwa? Jaką wartość ma tajemnica Bożego ojcostwa w przejawach miłości uniwersalnej, praktykowanej przez osoby wolne, konsekrowane, ludzi świeckich i duchownych, charyzmatyków, liderów grup, społeczników, wolontariuszy i ludzi, dla których życie dla innych jest życiową pasją. Tego rodzaju miłości kościelnej i społecznej, który wykracza poza konkretne środowisko i obejmuje całą ludzkość. Stąd miłość uniwersalna – jak wyjaśnia ks. prof. Czesław Bartnik – „ma jakby odrębny status bytowania: jest na pierwszy rzut oka najmniej empiryczna i najmniej dostrzegalna ze wszystkich innych. Nie ma też ona przyjemności miłości erotycznej, nie ma zajmującego instynktu miłości rodzicielskiej, nie ma ciepła miłości w rodzinie, nie ma uroku sympatii dobranych grup, nie ma metafizycznego powabu miłości Boga. Nie jest to potrzeba biologiczna, zajęciem na co dzień, emocją, pasją, zrywem, ekscytacją. Odczuwamy w niej smak poświęcenia, misji, posłannictwa, nieznanej jeszcze dobrze nostalgii, a przede wszystkim najwznioślejszego obowiązku. Z czasem dopiero dostrzegamy w niej ciszę błękitu, blask idei i ciepło bytu” (Łaska drogi, s. 51-52).

Can God be a father? Can God have a son? These questions have started a new era in the history of the religion stemming from Abraham. In Christianity the secret of God’s fatherhood has become a source of development for theology of marriage and family. The stream of practicing universal love, common love and in that sense ecumenical love, which embraces the humanity as a whole as well as all creation, has developed. Can today, in the context of the primal questions about God’s fatherhood, the answers to questions about the sense of human love and human parenthood be found? What is the secret of God’s parenthood worth in the expression of a universal love, practiced by people of a free status, consecrated, secular, the clergy, charismatic figures, group leaders, social and voluntary workers as well people, for whom life for others is the passion of their lives. The kind of church and social love, which, as explained by father professor Czesław Bartnik – „exceeds a certain society and embraces the whole of humanity. Therefore, the universal love somehow has a separate status of existence: it is at first glance the least empirical and the least noticeable of all kinds. It does not involve the pleasure of erotic love, it does not involve the instinct of parental love, it does not involve the warmth of love in the family, no charm of certain groups, nor the metaphysical attraction of God’s love. It is not a biological need or a day-to-day task, not an emotion, passion, impulse or excitement. We can sense in it a note of devotion, mission, yet unknown nostalgia but above all the highest duty. With time we start to notice in it the silence of the blue, the shine of idea and warmth of existence” (Łaska drogi, 51-52).