Poronienie kliniczne jako niepowodzenie położnicze rodziców – aspekt biomedyczny

Abstract

Clinical miscarriage is pathology of diagnosed pregnancy before the 22nd week of prenatal development of a child weighing less than 500 g. Every fourth woman experiences a procreational loss as a result of a clinical miscarriage. This type of obstetric failure is conditioned by multifactorial etiology of genetic, immunological, endocrine, morphological and anatomical, infectious, iatrogenic origins. The physiology of miscarriage allows making a typology of its clinical forms and on this basis distinguishing: threatening miscarriage, beginning miscarriage, ongoing miscarriage, complete miscarriage, incomplete miscarriage, retained miscarriage, cervical miscarriage, febrile miscarriage and septic miscarriage. The frequency of miscarriage indicates episodic and recurrent failures. The author of the study attempted to conceptualize clinical miscarriage and present its synthetic characteristics based on a review of the literature on the subject by employing the desk research method. As a result of the conducted analyzes the need to include the issue of reproductive losses in family education curricula and broadly understood prenatal education as a form of psychosocial prevention of obstetric failures and shaping positive social attitudes towards parents in mourning after miscarriage was pointed out.Poronienie kliniczne jest patologią rozpoznanej ciąży dokonującą się przed dopełnieniem 22. tygodnia rozwoju prenatalnego dziecka o wadze poniżej 500 g. Co czwarta kobieta doświadcza straty prokreacyjnej w wyniku poronienia klinicznego. Ten rodzaj niepowodzenia położniczego jest warunkowany wieloczynnikową etiologią o podłożu genetycznym, immunologicznym, endokrynologicznym, morfologicznym i anatomicznym, infekcyjnym, jatrogennym. Fizjologia poronienia pozwala dokonać typologii jego postaci klinicznych i na tej podstawie wyróżnić: poronienie zagrażające, poronienie zaczynające się, poronienie w toku, poronienie kompletne, poronienie niekompletne, poronienie zatrzymane, poronienie szyjkowe, poronienie gorączkowe i poronienie septyczne. Częstotliwość poronień ciąż klinicznie rozpoznanych wskazuje na niepowodzenia występujące epizodycznie oraz w sposób nawracający. W pracy podjęto próbę konceptualizacji poronienia klinicznego i przedstawienia jego syntetycznej charakterystyki w oparciu o przegląd literatury przedmiotu przez zastosowanie metody desk research. W wyniku przeprowadzonych analiz wskazano na potrzebę włączenia problematyki strat prokreacyjnych do programów nauczania przedmiotu wychowania do życia w rodzinie i szeroko pojętej edukacji prenatalnej jako formy psychospołecznej profilaktyki niepowodzeń położniczych, jak również w celu dostarczenia wiedzy niezbędnej do konstruktywnego przepracowania straty prokreacyjnej oraz kształtowania pozytywnych postaw społecznych wobec rodziców będących w żałobie po poronieniu dziecka.