Mise en situation littéraire et doctrinale de la tradition du tissage du voile du Temple par Marie dans le Protoévangile de Jacques

Abstract

Pisma apokryficzne Nowego Testamentu, chociaż nie weszły w skład ksiąg kanonicznych Pisma św., stanowią cenne źródło informacji dla określenia kontekstu biblijnego. Nie bez znaczenia pozostaje też fakt ogromnego wpływu tychże pism na kształtowanie się apologetyki wczesnochrześcijańskiej. Niniejszy artykuł podejmuje analizę fragmentu ProtJ, który ukazuje kontekst sceny zwiastowania. Po przedstawieniu zagadnień wstępnych, związanych z czasem powstania dzieła oraz jego struktury, zostaje podjęty w sposób szczegółowy problem usytuowania tradycji, według której Maryja w momencie zwiastowania zajmowała się tkaniem zasłony świątynnej. Analiza poszczególnych motywów zawartych w tekście, zarówno od strony literackiej jak i doktrynalnej, wskazuje na głębokie zakorzenienie ProtJ w tradycji biblijnej, jak i rabinistycznej. Dzieło to stanowi ważny przyczynek do kształtowania się pobożności maryjnej pierwszych wieków, która znalazła swoje odbicie również w sztuce chrześcijańskiej i pośrednio także w teologii.