Zróżnicowanie postaw rodzicielskich ze względu na płeć dziecka u rodziców dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym uczestniczących w Systemie Nauczania Kierowanego

Abstract

Cerebral palsy (CP) is defined as „diverse and changing with age motion and posture disorder, coexisting with other symptoms, conditioned by permanent damage to the brain being in the stadium of unfinished development”. Owing to this, making a child more functional should include all spheres of life and this need was met by Andras Petö – the creator of Conductive Education System (CES). The specialists from different fields have an important role in the programme, but the greatest significance is ascribed to the role of parents of a child. Thus, shaping and developing the right relationship between a child and a parent is substantial. It is justified to analyse the attitudes exhibited by the parents of disabled children. What also deserves attention, is the difference beteween the attitudes towards sons and daughters with CP taking part in CES. The researched group is 28 parents of the children with CP who take part in CES in rehabilitation and therapy clinic in Zamość. The Parents Attitude Scale by Mieczysław Plopa has been used for verification of the parents’ attitudes. The results of the research show that there are statistical differences between the parents of girls and the parents of boys in the subject of intensification of the excessively demanding attitude. The tendencies for statistically vaild differences have also been noticed, concerning intensification the attitude of acceptance.

Mózgowe porażenie dziecięce, zgodnie z definicją wypracowaną w Lublanie w latach 1992-1994 przez Międzynarodową Komisję Neurologii Dziecięcej, jest traktowane jako „różnorodne, zmieniające się z wiekiem zaburzenia ruchu i postawy współistniejące z innymi objawami, uwarunkowane trwałym uszkodzeniem mózgu znajdującego się w stadium nie zakończonego rozwoju”. W związku z powyższym usprawnianie dzieci powinno obejmować wszystkie sfery życia, czemu wyszedł naprzeciw Andras Petö – twórca Systemu Nauczania Kierowanego. W programie ważną rolę pełnią specjaliści różnych dziedzin, jednak największe znaczenie przypisuje się rodzicom dziecka. Istotne jest zatem kształtowanie i rozwijanie właściwej więzi między dzieckiem a rodzicem. Słuszne wydaje się zatem przeanalizowanie postaw prezentowanych przez rodziców dzieci niepełnosprawnych. Na uwagę zasługują także różnice między postawami rodzicielskimi przejawianymi wobec córek i synów z MPD, uczestniczących w SNK. Grupę badaną stanowi 28 rodziców dzieci z MPD, które uczestniczą w SNK w Ośrodku Rehabilitacyjno-Terapeutycznym w Zamościu. Do weryfikacji postaw rodzicielskich wykorzystano Skalę Postaw Rodzicielskich autorstwa Mieczysława Plopy, opublikowaną w 2008 r. Wyniki badań wykazują, iż różnice statystyczne występują między rodzicami dziewcząt a rodzicami chłopców w zakresie nasilenia postawy nadmiernie wymagającej. Zauważono ponadto tendencje do różnic istotnych statystycznie między rodzicami tych dzieci pod względem nasilenia postawy akceptacji.