Ks. Franciszek Sawicki jako pedagog

Abstract

Teolog i filozof – ks. Franciszek Sawicki (1877-1952) – żywo interesował się problematyką z zakresu pedagogiki. Związane to było z jego długoletnia pracą jako wykładowcy w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, ale również z naukowymi zainteresowaniami. Jeden z najważniejszych problemów jego badań naukowych – osobowość człowieka, jej ideał oraz możliwości jej kształtowania i rozwoju prowadzą go do podjęcia refleksji z zakresu teorii wychowania. Sawicki formułuje swój własny program – skoncentrowany na realizacji misji wychowywania przez trzy instytucje: rodzinę, szkołę i Kościół. Kształtowanie przez nie osobowości człowieka uważa za najlepszą i najpełniejszą drogę ludzkiego rozwoju, żywo dyskutując z alternatywnymi, sobie współczesnymi propozycjami w tym względzie.

Father Franciszek Sawicki (1877-1952) was a theologian and philosopher and his particular area of interest lay in the field of pedagogy. This was due to his scientific interests and long-time work as a lecturer at the Higher Seminary in Pelplin. One of the most important issues of his research – the personality, its ideal, the possibility of its formation and development – later led him to research on the theory of education. He also formulated its own program focused on the institutions which have an educational mission: family, school and church. The three factors that contribute to personality development considered as the best and most complete way of human development at the same time lively discussing presented more alternative proposals.