Le tournant hermeneutique de la theologie

Abstract

Autor artykułu, jako promotor metody hermeneutycznej w teologii, którą przedstawił w „Le christianisme au risque de l’interprétation” (1983 r.), pokazuje drogi wyjścia teologii chrześcijańskiej z izolacji kulturowej oraz możliwości pokonania przepaści między wiarą a współczesnym sposobem myślenia. W pierwszej części artykułu ukazuje właściwe podejście do hermeneutyki, proponując, żeby jej zbytnio nie apoteozować, ani też nie postponować. Uważa, że jest dobrym narzędziem do interpretacji tekstów teologicznych i jako metoda była używana od początku chrześcijaństwa. W dalszej kolejności Geffré wyjaśnia czym była i jest hermeneutyka oraz w jaki sposób zmieniał się paradygmat jej uprawiania w poszczególnych epokach historycznych oraz w refleksji znaczących teologów i filozofów. Podaje też kluczowe zasady programu uprawianej przez siebie teologii hermeneutycznej. Mówi także o konsekwencjach zastosowania metody hermeneutycznej w teologii systematycznej, egzegezie oraz teologii praktycznej. W końcowej części artykułu wyjaśnia relacje między teologią hermeneutyczną i teologią pluralizmu religijnego, co ukazał już w 1985 r. w nowatorskim artykule „La théologie des religions non chrétiennes vingt ans après Vatican II” (Islamo Christiana 11), starając się otwierać nowe ścieżki poszukiwań w dziedzinie teologii religii, a szczególnie interpretacji pluralizmu religijnego, na który – według niego – nasz świat jest otwarty.