Polish Witnesses to the Faith Speak about of Mary

Abstract

Father P. Skarga and John Paul II no adopted the principle that every biography of a saint must mention his or her devotion to Mary. This “omission”of sorts was due to various reasons. Sometimes testimonies were missing, other times the biographers only wanted to highlight the central truthsof the Christian Mystery. They both spoke of Marian devotion in the contextof the whole of Christian witness, the whole Mystery of Christ. Their accounts indicate that the Polish saints discussed here represent many models of Marian devotion. Fr. Skarga and John Paul II pointed to various forms of Marian devotion of the Polish saints: from summoning of the Mother of the Lord to imitating her attitudes. In the light of these accounts, the hypothesis that there is one way in which the Polish saints lived their devotion to Mary is disproved.

Studium życiorysów polskich świętych z okresu X-XVI wieku, których przedstawiali ks. Skarga i Jan Paweł II prowadzi do wniosku, że polscy święci reprezentują wiele modeli maryjności: od przyzywania Matki Pana, po naśladowanie Jej postaw. W relacjach obu autorów widać umiejętność ich rozróżnienia, ale brak dowodów na promowanie i eksponowanie jednej formy maryjności. Żywoty niektórych świętych nawet przemilczają sprawę maryjności. W świetle tych relacji negatywnie zostaje zweryfikowana hipoteza o jednej drodze maryjnej polskich świętych.