La famiglia è la scuola di solidarietà secondo l’insegnamento di San Giovanni Paolo II

Abstract

The problem of inculcating solidarity in family members is seminal for the formation of good pro-social attitudes. The Magisterium of the Church and St. John Paul II in particular define solidarity as “being one with the other, rather than one against the other,” the same virtue forms a part of a system of mutually conditioning values and principles that need to correspond with dignity, love, truth, and justice all of which is based on spousal solidarity. This in turn provides the foundation for building solidarity within the family, which consequently leads to the realisation of solidarity in the service of and respect for the sanctity of human life, i.e. towards a civilisation of love, which the Holy Pope also calls the civilisation of life.

Problem wychowania do solidarności w rodzinie stanowi konstytutywny aspekt formowania dobrych postaw prospołecznych. W nauczaniu Kościoła i św. Jana Pawła II solidarność jest definiowana jako „jeden z drugim, nie jeden przeciw drugiemu”, a jednocześnie stanowi część systemu wzajemnie warunkujących się wartości i zasad. Musi korespondować z innymi wartościami, takimi jak godność, miłość, prawda, sprawiedliwość. U podstaw stoi wzajemna solidarność małżonków. Na takim fundamencie buduje się wychowanie do solidarności w rodzinie. Prowadzi to do realizacji solidarności w służbie i poszanowaniu świętości życia ludzkiego w kierunku cywilizacji miłości, którą święty papież nazywa także cywilizacją życia.