Nowy paradygmat kulturowy. W trosce o (nie)harmonijny rozwój dziecka (cz. 2)

Abstract

Harmonijny rozwój dziecka może zostać zaburzony poprzez zasianie w jego sercu i umyśle niepokoju i wątpliwości co do własnej płciowości. Jeśli płeć będąca darem natury będzie uznana za przymiot ograniczający człowieka, a kulturę oddzieli się od natury ludzkiej, to człowiek tym samym zostanie zdegradowany do „faktu kulturowego”. Filozofia seksualności, oparta na tego rodzaju nowym paradygmacie, odrzuca istnienie stałych i niezmiennych podstaw ludzkiej seksualności, podważa istnienie prawa naturalnego, kwestionuje naturę ludzką oraz kontestuje uznawane normy i wartości. Dlatego, w trosce o integralność rozwoju dziecka, należy dążyć do minimalizowania wpływów ze strony środowisk głoszących koncepcję domniemanego „uwikłania w płeć”.

Harmonious child development may be disturbed by sowing anxiety and doubt about sexuality in children's hearts and minds. If sex, which is a gift of nature, is considered as a quality limiting a human freedom and culture become separated from the human nature, a human being may only be reduced to a “cultural fact”. Gender philosophy, based on such a new paradigm, rejects the existence of the constant and changeless bases of human sexuality, undermines the existence of the natural law, questions the human nature and contests the commonly recognised standards and values. So, in the interest of the integrity of child development, it is necessary to aim at minimizing the influence of groups proclaiming the conception of supposed „gender entanglement”.