Lasst uns voller Hoffnung vorwärts gehen! Pädagogisch-katechetische Aspekte, wie der Christ die Zeichen der Zeit in der gegenwärtigen Welt aufnimmt

Abstract

Posłannictwo Kościoła nie polega tylko na przekazywaniu ludziom ewangelicznego orędzia Chrystusa, ale na doskonaleniu duchem ewangelicznym całego porządku spraw doczesnych oraz właściwym odczytywaniu i rozumieniu znaków czasu. To przepajanie duchem Ewangelii wszystkich wydarzeń i dziedzin rzeczywistości stanowi właściwą specyfikę apostolstwa. Do chrześcijan należy świadczenie o tym, jak wiara chrześcijańska daje jedyną pełną odpowiedź na problemy i nadzieje, jakie życie stawia przed każdym człowiekiem i każdym społeczeństwem. Chrześcijanie muszą stawać się dla świata czytelnymi znakami innej rzeczywistości, rzeczywistości Bożego królestwa. W niniejszym artykule podjęto próbę wskazania pedagogiczno-katechetycznych aspektów dostrzegania, właściwego rozumienia i podejmowania przez chrześcijan znaków czasu we współczesnym świecie. Chrześcijanie realizują przez to zadanie consecratio mundi i dzięki temu mogą iść naprzód z nadzieją. Zostało to omówione przez uświadomienie faktu, że chrześcijanin nie ucieka, lecz żyje we współczesnym świecie, dla którego stara się być świadkiem królestwa Bożego oraz ukazuje mu drogę Ewangelii.