Felix culpa? Zur kulturellen Produktivkraft der Schuld

Abstract

The Essay raises the question why it is that literature is so full of narrations of guilt. It argues that literature performs an important function for communities by processing and negotiating issues, which could not be terminated by any social institution. Guilt is such a problem; neither law, moral theory nor religious rituals are able to dissolve all dimensions of guilt. <Dirty remains> are always left. However, communities need to handle such accumulating guilt, if not their unity and stability is at risk. Stories of guilt are a space, in which this is possible. With and in guilt we can discover a social force that permanently drives our cultural reproduction, because there is no social life without guilt.

Esej stawia pytanie, dlaczego literatura jest tak pełna narracji winy. Stwierdza, że literatura pełni ważną rolę dla społeczności poprzez przetwarzanie i negocjowanie kwestii, które nie mogą zostać rozwiązane przez żadną instytucję społeczną. Wina jest takim problemem; że ani prawo, ani teoria moralna, ani rytuały religijne nie są w stanie rozwiązać wszystkich wymiarów winy. (Brudne resztki) zawsze pozostają. Społeczności muszą jednak radzić sobie z taką narastającą winą, jeśli nie ich jedność i stabilność jest zagrożona. Historie winy to przestrzeń, w której jest to możliwe. Z poczuciem winy i w poczuciu winy możemy odkryć siłę społeczną, która trwale pobudza naszą reprodukcję kulturową, ponieważ nie ma życia społecznego bez winy.