Lukas als Krankenseelsorger

Abstract

Wykład „Św. Łukasz duszpasterzem chorych” został wygłoszony 19 X 1991 r. w Berlinie w obecności kapelanów szpitalnych i służby zdrowia. We wprowadzeniu autor mówi o związkach łączących Łukasza z Pawłem, a szczególnie o cierpieniach przeżytych przez Pawła, któremu towarzyszył współtowarzysz podróży św. Łukasz. Paweł przeżywał swoje własne cierpienia na wzór Chrystusa - w sposób zastępczy za nas. Łukasz zaś, w odróżnieniu od Pawła, akcentuje wzorcowy i przykładny aspekt cierpienia. W I części zostaje ukazana specyfika Ewangelii Łukasza, która usiłuje dać odpowiedź na pytanie: „kto jest prawdziwym chrześcijaninem?” Aby być chrześcijaninem, nie wystarczy tylko wierzyć w naukę Chrystusa i przyznawać się do Jego Kościoła. Być chrześcijaninem - to żyć w duchu Chrystusa i obrać sobie Jezusa, cierpiącego Sługę Pańskiego, za wzorzec i model. Specyfika Ewangelii Łukasza, to zadanie współodkupienia, do którego został powołany każdy chrześcijanin, zobowią-zany do życia w duchu cierpiącego Sługi Pańskiego. U Pawła chrześcijanin cierpi dla Chrystusa, jak Chrystus cierpiał za niego. Zaś u Łukasza Jezus cierpi z Kościołem, aby Kościół cierpiał z Nim jako współodkupicielka. II część rozważa eklezjalny charakter dzieła Łukasza. Cierpienia są warunkiem współodkupienia świata. Ukazuje to najlepiej „Katechizm doskonałego chrześcijanina” w „Wielkiej podróży do Jerozolimy”. Nie wystarczy fizyczne chodzenie za Jezusem. Należy wędrować z Jezusem w duchu cierpiącego Sługi Pańskiego. Wyraża to termin symporeuomai, który oznacza Kościół. III część ukazuje Łukasza jako „Ewangelistę Ducha Świętego” Prawdziwy chrześcijanin to ten, który idzie z Jezusem w duchu cierpiącego Sługi Pańskiego. Modlitwa i Duch Święty zajmują w Ewangelii Łukasza szczególne miejsce. Poprzez modlitwę człowiek jednoczy się w Duchu Świę¬tym z Bogiem Ojcem w niebie, podobnie jak Jezus. Ukazują to przykłady modlitwy w Ewangelii Łukasza i Dziejach Apostolskich. IV część ukazuje Łukasza jako duszpasterza. Chrześcijanin na wzór Chrystusa musi wiele wycierpieć, by wejść do chwały. Człowiek, grzesznik jest powołany do nawrócenia, nawet w godzinie śmierci. Odgrywa tutaj szczególną rolę duszpasterstwo służby zdrowia. W zakończeniu zostaje jeszcze raz podana specyfika trzeciego Ewangelisty i jego Ewangelii o współodkupieniu i uczestnictwie chrześcijanina poprzez cierpienia w tym dziele.