Przeoczone pejzaże, reżyserowane krajobrazy. O poetyce reportaży przyrodniczych Adama Robińskiego

Abstract

Celem niniejszego artykułu jest scharakteryzowanie poetyki reportażu przyrodniczego jako gatunku, w którym natura staje się dominującym elementem przekazu. Kluczową kategorią w jej percypowaniu jest pojęcie aktywnej i empatycznej wrażliwości. Analizom poddane zostały trzy książki reportażowe Adama Robińskiego: Hajstry. Krajobraz bocznych dróg, Kiczery. Podróż przez Bieszczady oraz Pałace na wodzie. Tropem polskich bobrów.W badaniach połączono metodę uważnej lektury (ang. close reading) z perspektywą „zielonego czytania” (ang. green reading). Analizy wykazały, że wykorzystywane przez dziennikarza techniki przyrodopisarskie sprzyjają edukowaniu i rozwijaniu wrażliwości odbiorcy.The aim of the article is to characterize the poetics of nature reportage as a genre in which the nature becomes the dominant element. The idea of active and empathetic sensitivity is the key category of the nature’s perception. The article presents the analyses of three reportages by Adam Robiński: Hajstra. The Landscape from Side Roads, Kiczery. A Journey through the Bieszczady Mountains and Palaces on the Water. On the Trail of Polish Beavers. The research combined the „close reading” method with the „green reading” perspective. Analyzes have shown that the nature writing techniques used by the journalist help to educate the reader and develop his sensitivity.