Komunikowanie religijne na przykładzie Kościoła katolickiego w Polsce z uwzględnieniem kontekstu pandemii koronawirusa

Abstract

Proces komunikacji religijnej jest odrębnym i znaczącym rodzajem komunikacji społecznej, którego rola wzrosła wraz z rozwojem środków masowego przekazu i pod wpływem mediatyzacji. Ulega jej również Kościół katolicki w Polsce. Komunikacja religijna zakłada nie tylko osiągnięcie określonych celów w perspektywie doczesnej, społecznej, politycznej, gospodarczej lub kulturalnej, ale ma również przyczynić się do zbawienia. W dobie pandemii koronawirusa media stały się dla Kościoła katolickiego w Polsce, choć nie tylko, niemal wyłączną platformą kontaktu i dotarcia do wiernych i opinii publicznej. Komunikowanie religijne należy analizować jako odrębny proces, który ma swoją naturę, cele, uczestników.

The process of religious communication is a separate and significant type of social communication, the importance of which has increased with the development of mass media and under the influence of the mediatization process, to which the Catholic Church in Poland has also undergone. Religious communication assumes not only the achievement of specific goals in a temporal, social, political, economic or cultural perspective, but is to contribute to salvation. In the era of the coronavirus pandemic, the media became for the Catholic Church in Poland, but not only, an almost exclusive platform for contacting and reaching the faithful and public opinion. Religious communication should be analyzed as a separate process that has its own nature, goals, participants in the process of religious communication.