«À plusieurs un seul corps». Les dimensions Eucharistiques de l’unité selon Henri de Lubac

Abstract

Dla Henri de Lubaca jedność jest ostatecznym przeznaczeniem ludzkości. Budowanie jedności Ciała Chrystusa realizuje się w Kościele przez celebrowanie Eucharystii. Ta ofiara jedności sprawia, że to, co jest „nieprzystające do siebie” staje się komplementarne. W tym aspekcie dzieło odkupienia dopełnia to, co ustanowiło dzieło stworzenia. Ludzkość, stworzona w jedności, została podzielona przez grzech. Zbawiciel czyni możliwym ponowne zbliżenie oddalonych od siebie ludzi. Przez Wcielenie Syn Boży zjednoczył się z każdym człowiekiem i umarł w samotności, aby wszystkich ponownie zjednoczyć. Przez Eucharystię i w Eucharystii Kościół ogłasza, że najbardziej osobiste dary mogą być wspólnym dobrem wszystkich. Przez ofiarę Chrystusa w Duchu Świętym każdy może umrzeć dla siebie, aby wszystko otrzymać od innych, będąc przez nich całkowicie przyjętym.