L’Esortazione alla conversione (Sof 2,1-3)

Abstract

Book of Zephaniah starts with dramatic vision of trial of ordeal towards the chosen people deviation, which will take place on the Sabbath (Zep 1,2-18). However final fragment of this first prophecy (Zep 2,1-3) contains strong appeal for change the demeanor which inevitably leads to destruction. The People of God ought to gather newly before the tragedy occurs. Those who reply for appeal prophet calls Lord’s indigents, as people able to keep Lord’s Law. The repentance accomplish through attitude of searching of Lord, which achieves by fulfil justice and humble life. Only by this attitude there is a hope for salvage on Judgment Day.

Księga Sofoniasza rozpoczyna się dramatyczną wizją sądu Bożego wobec odstępstwa ludu wybranego, który ma się dokonać w Dzień Pański (So 1,2-18). Jednak końcowy fragment tego pierwszego proroctwa (So 2,1-3), zawiera mocne wezwanie do zmiany takiego postępowania, które prowadziło nieuchronnie do zagłady. Lud Boży winien zgromadzić się na nowo zanim nastąpi tragedia. Ci, którzy odpowiadają na wezwanie, prorok nazywa ubogimi Pana, jako ludzi zdolnych zachowywać Jego Prawo. Nawrócenie realizuje się w postawie szukania Pana, które konkretnie realizuje się w pełnieniu sprawiedliwości i życiu pokornym. Tylko w takiej postawie istnieje nadzieja na ocalenie w dniu Bożego sądu.