Percepcja kapłaństwa przez św. Elżbietę od Trójcy Świętej na podstawie jej listów do ks. Andrzeja Chevignarda

Abstract

W artykule przeprowadzono studium życia i posługi kapłana w świetle trzynastu listów, które zachowały się z korespondencji Elżbiety od Trójcy Świętej do Andrzeja Chevignarda – najpierw seminarzysty, a od 29 czerwca 1905 r. kapłana. W opracowaniu wyróżniono siedem aspektów badawczych: 1. kapłan jako człowiek miłości; 2. kapłan jako człowiek wiary; 3. kapłan jako „kopia Jezusa Chrystusa Najwyższego Arcykapłana”; 4. kapłan jako człowiek kontemplacji; 5. kapłan jako człowiek zamieszkany przez Boga; 6. kapłan jako człowiek Maryi; 7. kapłan jako człowiek żyjący modlitwą i potrzebujący modlitwy. W każdym z nich wyraźnie zarysowuje się potrzeba życia wewnętrznego (życia duchowego) kapłana, które można streścić w słowach: „Zjednoczenie i Miłość” (List 192). Urzeczywistnia się ono tym, że „Bóg jest wszystkim dla kapłana” (List 186).

In this article the study of the life and service of the priest in respect to thirteen letters is made. The letters were retained from Elisabeth’s of the Holy Trinity correspondence with Andrew Chevignard, first as a seminarian and then from 29th June, 1905, as a priest. The study shows an analysis of eight aspects: 1. The priest as a man of love; 2. The priest as a man of faith; 3. The priest as a “copy of Jesus Christ the highest archpriest”; 4. The priest as a man of contemplation; 5. The priest as a man inhabited by God; 6. The priest as a man of Holy Mary; 7. The priest as a man who is totally absorbed by pray and who needs it. In each of them the priest’s need of internal life (spiritual life) is shown which can be summarized by “Unity and Love” (Letter 192). It is realized by the fact that “God is everything for the priest” (Letter 186).