Katechetyczne i psychologiczne aspekty przynależności do wspólnoty Kościoła w okresie wczesnej adolescencji

Abstract

Okres wczesnej adolescencji zarówno z punktu widzenia katechetyki, jak i psychologii budzi wiele trudności, a zarazem stanowi wyzwanie dla refleksji naukowej i praktyki wychowawczej. Celem tego artykułu jest podjęcie interdyscyplinarnej refleksji nad przynależnością do wspólnoty Kościoła osób w okresie wczesnej adolescencji. Efekty podjętych poszukiwań naukowych pozwoliły na realizację celu w trzech istotnych punktach. Po pierwsze, scharakteryzowano okres wczesnej adolescencji z uwzględnieniem potrzeby przynależności. Po drugie, zostały ukazane wyzwania społeczne i kulturowe, które stanowią kontekst dorastającego człowieka. Po trzecie, wskazano na konkretne propozycje rozwiązań zmierzających w kierunku praktyki wychowywania w wierze. Dzięki zastosowaniu metody analitycznej i syntetycznej przebadano szereg tekstów teologicznych, psychologicznych oraz poddano analizie badania empiryczne. Pozwoliło to na wypracowanie wniosków oraz wskazanie potrzeby troski o właściwe relacje osobowe, wrażliwe towarzyszenie osobom młodym, prawidłowe przeniesienie doświadczeń oraz dbałość o poczucie wspólnoty.From the point of view of both catechetics and psychology the period of early adolescence raises many difficulties and at the same time poses a challenge for scientific reflection and educational practice. The aim of this article is to undertake an interdisciplinary reflection on belonging of people to the community of the Church in early adolescence. The results of the undertaken scientific research have made the aim possible to be fulfilled in three important aspects. Firstly, the period of early adolescence was characterised taking into account the need to belong. Secondly, the social and cultural challenges that constitute the context of adolescence are shown. Thirdly, concrete proposals for solutions towards the practice of faith education are indicated. Through the use of an analytical and synthetic method, a number of theological and psychological texts, but also empirical studies, have been examined. It allowed us to develop conclusions and to point out the need for concern for proper personal relationships, sensitive support of young people, correct transference of experiences and care for a sense of community.