Kardynał Karol Wojtyła wobec alumnów Wyższego Archidiecezjalnego Seminarium Duchownego w Krakowie

Abstract

Artykuł przedstawia relacje między alumnami seminarium duchownego w Krakowie a kard. Karolem Wojtyłą. Źródłami są pisane przez alumnów kroniki seminaryjne oraz kleryckie czasopismo „Novum Tempus Liberum”. W swoich homiliach i konferencjach kierowanych do alumnów ks. kardynał najczęściej posługiwał się obrazem rodziny, dlatego często przybywał do seminarium. Starł się także poznać swoich przyszłych kapłanów poprzez indywidualne rozmowy i wspólne spotkania (opłatek, imieniny). Dzięki temu wytwarzała się szczególna więź biskupa i przyszłych kapłanów. Po jego wyborze na papieża wiele zwyczajów, które on wprowadził pozostały w formacji kapłańskiej na kolejne lata.The article presents the relationship between the alumni of the seminary in Krakow and Cardinal Karol Wojtyła. Sources are seminary chronicles written by the alumni and the clerical journal “Novum Tempus Liberum”. In his homilies and conferences addressed to the alumni, Cardinal most often used the image of the family, so often came to the seminary. He also tried to get to know his future priests through individual conversations and joint meetings for (Christmas Vigil, name day). Thanks to this, a special bond of the bishop and future priests was created. After his election as pope, many of the customs he introduced remained for the following years.