Niemieckie Katholikentagi na Śląsku i Śląskie Zjazdy Katolickie jako przejaw zaangażowania laikatu w życiu politycznym, społecznym i religijnym

Abstract

Wydarzenia Wiosny Ludów z połowy XIX w. przyniosły katolikom w Niemczech swobodę zrzeszania się oraz zapoczątkowały proces dążenia do ich równouprawnienia i zapewnienia parytetów w życiu politycznym i społecznym. Zewnętrznym przejawem wzrastającej z każdym rokiem siły katolików były organizowane zjazdy, które przeszły do historii jako tzw. Katholikentagi. Co ciekawe, pięć z nich zorganizowano we Wrocławiu (w 1849, 1872, 1886, 1909 i 1926 r.), a jeden odbył się w Nysie (w 1899 r.), ponieważ katolicy na Śląsku stanowili wówczas wielką siłę, czynnie angażując się w życie stowarzyszeniowe. Po podziale Górnego Śląska w 1922 r., na terenie ówczesnej administracji apostolskiej Górnego Śląska zorganizowano trzy śląskie zjazdy katolików (w latach 1922–1924). O ich celu, przebiegu, a także o najważniejszych zagadnieniach, jakie poruszano w czasie ich trwania w kwestiach politycznych, religijnych i społecznych, jest mowa w niniejszym artykule.The events of the Spring of Nations in the mid-19th century brought Catholics in Germany freedom of association and began the process of pushing for their equality and ensuring parity in political and social life. An outward manifestation of the growing strength of Catholics each year were the conventions held, which went down in history as the so-called Katholikentags. Interestingly, five of them were organized in Wrocław (in 1849, 1872, 1886, 1909 and 1926), and one convention was held in Nysa (in 1899), as Catholics were a great force in Silesia, actively involved in associational life. After the division of Upper Silesia in 1922. Upper Silesia, three Silesian conventions of Catholics were organized in 1922–1924 in apostolic administration of Upper Silesia. Their purpose, course, as well as the most important issues raised during them on political, religious and social issues are discussed in this article.