Popular Piety: Living or “Dead” Tradition?

dc.contributor.authorPlatovnjak, Ivan
dc.date.accessioned2025-03-04T14:31:11Z
dc.date.available2025-03-04T14:31:11Z
dc.date.issued2018
dc.descriptionArtykuł w języku angielskim.
dc.description.abstractSlovenians fill the churches on Holy Saturday, when they bring Easter food to be blessed. Most faithful Slovenes cannot imagine an Easter feast without a blessed ham, but they do not have a problem with the fact that they do not attend the ceremonial Easter Mass. This is why all the parish churches and many chapels in Slovenia are fully occupied on Holy Saturday. The question arises: Is this a living or dead tradition of popular piety? At first glance, it could be said that it is very much alive, but if we search more deeply, we could say that it is dead, because it has become only a matter of custom for many, a habit which no longer has any real connection to the reality of the Easter holiday itself. In this discussion, the author tries to answer the question of when popular piety is a living tradition and when it is not. First, he briefly presents the relevant terminology. In the second section, he describes when popular piety is a living tradition, and in the third, when it is dead. In the final section, he points to the need for wise pastoral discernment and action so that popular piety will remain a living tradition that helps lead to the fullness of life in the spirit of the gospel.
dc.description.abstractSłoweńcy wypełniają kościoły w Wielką Sobotę. W tym dniu przynoszą świąteczne jedzenie, aby je pobłogosławić. Najwierniejsi Słoweńcy nie wyobrażają sobie wielkanocnego święta bez błogosławionej szynki, ale nie mają problemu z tym, że nie idą na świąteczną Mszę wielkanocną. Dlatego w Słowenii wszystkie parafialne kościoły i liczne kaplice są pełne w Wielką Sobotę. Powstaje pytanie: czy jest to żywa czy martwa tradycja pobożności ludowej? Kierując się pierwszym wrażeniem można powiedzieć, że jest to przejaw żywotności. Jeśli zgłębimy problem, możemy stwierdzić, że jest to coś martwego, ponieważ dla wielu stało się to tylko kwestią nawyku, który nie ma już prawdziwego związku z rzeczywistością samego święta wielkanocnego. W niniejszym artykule autor stara się odpowiedzieć na pytanie o to, kiedy popularna pobożność jest żywą tradycją, a kiedy nie? Najpierw krótko przedstawia terminologię, następnie opisuje, kiedy ludowa pobożność jest żywą tradycją, by na końcu zwrócić uwagę na potrzebę mądrego duszpasterskiego rozeznawania i działania, aby ludowa pobożność pozostała żywą tradycją, która pomaga osiągnąć pełnię życia w duchu Ewangelii.
dc.description.sponsorshipKuria Metropolitalna Gdańska
dc.identifier.citationStudia Gdańskie, 2018, T. 42, s. 105-118.
dc.identifier.issn0137-4338
dc.identifier.urihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/28806
dc.language.isoen
dc.publisherGdańskie Seminarium Duchowne
dc.rightsCC-BY-ND - Uznanie autorstwa - Bez utworów zależnych
dc.subjectpopular piety
dc.subjectreligiousness
dc.subjectpiety
dc.subjecttradition
dc.subjectministry
dc.subjectdiscernment
dc.subjectliturgy
dc.subjectspirituality
dc.subjectpobożność ludowa
dc.subjectreligijność
dc.subjectpobożność
dc.subjecttradycja
dc.subjectduszpasterstwo
dc.subjectrozeznawanie
dc.subjectliturgia
dc.subjectduchowość
dc.titlePopular Piety: Living or “Dead” Tradition?
dc.title.alternativePobożność ludowa: Żywa czy „martwa” tradycja?
dc.typeArticle

Pliki

Oryginalne pliki

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
Miniatura
Nazwa:
Platovnjak_Popular_Piety.pdf
Rozmiar:
313.36 KB
Format:
Adobe Portable Document Format