Inspiracje „Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym” dla teologii znaków czasu

Abstract

The theology of signs of the times is an essential element of the pastoral strategy of the Church and is one of the basic theological categories related to properly discovering the mutual relations between the Church and the world. The development of that theology began during the pontificate of John XXIII, who brought back the expression “signs of the times” in ecclesial terminology and gave it new meaning. The idea of “the signs of the times” has made its imprint on the teachings of Vatican II. This article is an attempt to present the inspirations for the theology of the signs of the times contained in the Apostolic constitution On the Church in the Modern World. For that purpose the expression “signs of the times” was explained, which as of yet has no explicit definition. The article then presents the recommendations formulated by the Gaudium et spes on the ways of interpreting the signs of the times. At the end the objectives of recognition and study of the signs of the times by the Church were disclosed

Teologia znaków czasu stanowi istotny element duszpasterskiej strategii Kościoła oraz jedną z podstawowych kategorii teologicznych związanych z właściwym odczytaniem wzajemnych relacji Kościoła ze światem. Jej rozkwit nastąpił wraz z pontyfikatem Jana XXIII, który przywrócił do terminologii kościelnej wyrażenie „znaki czasu”, nadając mu nowe znaczenie. Idea znaków czasu znalazła także swoje odbicie w nauczaniu Vaticanum II. Artykuł jest próbą ukazania inspiracji dla teologii znaków czasu płynących z nauczania soborowej Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym. W tym celu omówiono najpierw samo pojęcie „znaki czasu”, które nie doczekało się dotąd jednoznacznego zdefiniowania. Następnie zaprezentowano wskazania sformułowane przez Gaudium et spes dotyczące sposobów interpretacji znaków czasu. Na koniec ukazano cel rozpoznawania i badania znaków czasu przez Kościół.