God Who Causes Peace and Creates Evil: the Case of Anselm of Canterbury

Abstract

Anselm states “God, as it is said, ‘causes peace and creates evil’ ” in Concordia. The expression ‘God creates evil’ contradicts itself and it cannot be said that the omniscient and omnipotent God creates evil. This paper considers why Anselm made such an expression, i.e. why Anselm believed that God created evil, what it means in his ethics, and what this point of view tells us about how to live in peace with each other. The expression ‘causes peace and creates evil’ is believed to have been taken from the book of Isaiah. Evil created by God is in order to try and purify just people and to punish unjust people. God creates evil to correct the evil of humans, which in turns brings about peace. Evil committed by humans (i.e. sin) is opposed to the ‘rule of charity (regula caritatis)’ which Anselm writes of. God creates evil so that our behaviour comes to accord with that rule. True love, i.e. charity, is required for peace, and justice is required to carry out deeds of charity. Recovering distorted love to the bond of charity is the path to peace. In Anselm’s way of thinking, peace is brought about by following the rule of charity, and peace is broken when we live without and outside this rule of charity.Anzelm stwierdza w De Concordia: “Mówi się, że Bóg, ‘obdarza pokojem i stwarza zło’”. Wyrażenie ‘Bóg stwarza zło’ samo w sobie jest sprzeczne i nie można powiedzieć, że wszechwiedzący i wszechmogący Bóg stwarza zło. W tym artykule została podjęta kwestia, dlaczego Anzelm użył takiego wyrażenia, dlaczego wierzył, że Bóg stworzył zło oraz co to oznacza w jego etyce i co ten punkt widzenia mówi nam o tym, w jaki sposób mamy żyć we wzajemnym pokoju. Przyjmuje się, że wyrażenie ‘obdarza pokojem i stwarza zło’ zostało zaczerpnięte z Księgi Izajasza. Zło zostało stworzone przez Boga, aby wypróbować i oczyścić sprawiedliwych i ukarać niesprawiedliwych. Bóg stwarza zło, aby naprawić ludzkie zło, co z kolei przynosi pokój. Zło popełnione przez ludzi jest przeciwstawione ‘regule miłości’ (regula caritatis), o której pisze Anzelm. Bóg stwarza zło, aby nasze postępowanie było zgodne z tą regułą. Prawdziwa miłość tj. miłosierdzie, jest koniecznym warunkiem istnienia pokoju, a sprawiedliwość jest potrzebna by spełniać czyny miłości. Przemienianie zniekształconej miłości w więź miłości prawdziwej jest drogą do pokoju. Według Anzelma wypełnianie reguły miłości przynosi pokój, a jest on niszczony gdy żyjemy bez reguły miłości lub poza nią.