Postawa duchowieństwa katolickiego wobec polityki państwa w okresie PRL. Zarys problemu na wybranych przykładach

Abstract

Po II wojnie światowej Kościół katolicki w Polsce stanął w obliczu poważnych problemów i wyzwań. Reprezentanci władz państwowych oraz przedstawiciele strony kościelnej mieli całkowicie przeciwstawne interesy i chcieli realizować zupełnie odmienne wizje wzajemnych stosunków. Władze państwowe za wszelką cenę dążyły do podporządkowania sobie hierarchii kościelnej. Powodowało to ostrożne podejście duchownych do polityki państwa, a niekiedy nawet spór między sobą. Artykuł stanowi przegląd ogólnych postaw duchownych w czasach komunizmu. Autor, na wybranych przykładach duchownych, wskazuje na postawy, które przyczyniły się do przetrwania Kościoła katolickiego.After World War II, the Catholic Church in Poland faced serious problems and challenges. Representatives of state authorities and representatives of the church side had totally opposite interests and wanted to pursue different visions of mutual relations. The state authorities have always strived to subordinate themselves to the Catholic hierarchy. This fact resulted in different attitudes of the clergy towards the state policy, often transforming into a dispute between themselves. This article is an overview of general clerical attitudes in the communist era. The author, on selected examples of priests, indicates the attitudes that contributed to the survival of the Catholic Church.