Die Identität in der Nichtidentität der Erwählung zur Verantwartung für den Anderen

Abstract

Artykuł rozpoczyna się od filozoficzno-historycznego przeglądu rozwoju pojęcia „identyczność”, od Parmenidesa do Heideggera i Lévinasa. Z kolei przechodzi do omówienia tytułowej problematyki w czterech rozdziałach: (1) Odpowiedzialność jako źródło uczasowienia bytu ludzkiego; (2) Zniesienie intencjonalnego schematu i danej w nim tożsamości; (3) Nieskończoność poznania do bycia-zakładnikiem za kogoś innego; (4) Tożsamość jako wybór. W refleksji końcowej autor widzi główne zadanie filozofii w wytyczaniu dróg ludzkiej wolności wśród zła, w jakim żyjemy. Takie myślenie może być ekspiacją drugiej osoby. Jeśli chce być myśleniem sięgającym źródeł, musi być pokutowaniem w tej historycznej sytuacji, określanej jako „nadwyżka bezsensowności nad sensem”. Myślący zaś będzie mógł przygotować drogę do głoszenia tego, który swoim konkretnym byciem pokutuje za winy świata i w którym objawia się nam Bóg.