Wojenny dziekan… wojenne święcenia… wojenni wikariusze…

Abstract

Artykuł ukazuje skalę prześladowania Kościoła katolickiego na Krajnie w pierwszych miesiącach okupacji niemieckiej na terenie archidiecezji gnieźnieńskiej. Losy ks. Karola Glatzela, ocalonego z obozu w Górce Klasztornej, to z jednej strony historia strażnika pamięci o duchownych z Górki Klasztornej, zamordowanych w Paterku, z drugiej – historia wojennego dziekana nakielskiego, który w 1940 r., koordynując tajne duszpasterstwo, otrzymał do pomocy dwóch neoprezbiterów. Fakt ten stał się powodem ukazania na nowo tematu tajnych święceń kapłańskich w Poznaniu w pierwszych miesiącach 1940 r. jak i powrotów do pracy duszpasterskiej na terenie archidiecezji gnieźnieńskiej kleryków wyświęconych w Generalnym Gubernatorstwie w 1940 r.

The article explores the persecution of the Catholic Church in the Krajna region within the Archdiocese of Gniezno in the first months of the German occupation of Poland. The history of Father Karol Glatzel, a survivor of the camp at Górka Klasztorna, who serves as a symbolic guardian of memory of all clergy murdered in Paterek. At the same time, it is a story of a wartime Nakło dean who, in 1940, received support from two newly ordained priests while coordinating a clandestine pastoral ministry. This event prompts a reflection on clandestine ordination in Poznań in early 1940, as well as a return to pastoral care within the Archdiocese of Gniezno by seminary students ordained in the General Government in 1940.