Chrzest w alegorycznej interpretacji Ksiąg Rodzaju i Wyjścia w homiliach św. Cezarego z Arles

Abstract

Święty Cezary z Arles (470–543) to wielki kaznodzieja, duszpasterz, organizator życia kościelnego i monastycznego w Galii. Pozostawił po sobie dzieła, które nie straciły nic ze swych walorów do dnia dzisiejszego. Kazania Cezarego do Ksiąg Rodzaju i Wyjścia, wygłoszone w czasie Wielkiego Postu, przywołują liczne figury chrztu, gdzie nacisk położony jest na tajemnicę krzyża. Było to nauczanie chrzcielne skierowane zarówno do ówczesnych katechumenów, jak również do całego ludu chrześcijańskiego przygotowującego się do celebracji Wielkanocy. Chrześcijanie nie powinni ponownie popadać w grzech po chrzcie, ponieważ mogliby się stać jeszcze gorsi niż byli przedtem. Chrzest zmazał wszystkie grzechy i napełnił człowieka wszelkimi dobrami, wyrasta bowiem z krzyża, z dzieła zbawczego Chrystusa.

St. Caesarius of Arles (470-543) is known as a great preacher, pastor, organizer of church and monastic life in Gaul. He left writings, which are still of importance to us today. The Cesearius’ sermons on Genesis and Exodus preached during Lent, call to mind numerous images of baptism where the stress is set on the mystery of the cross. That teaching on Baptism was addressed to catechumens but also to the Christian community preparing to celebrate Easter. After baptism, Christians should not be falling into sin because by doing this they could become even worse than they were before. Baptism washed away all sins and filled a man with all goods as it outgrows from the Cross, the saving act of Christ.