Is Canon Law an Instrument of Neo-Colonisation? Reception of Canon Law in Africa and the Contribution of John Paul II

Abstract

Idea przekazania myśli o. Israela Madziakaphwy, zawartej w jego artykule, narodziła się podczas zajęć z prawa kanonicznego, w czasie których grupa ambitnych młodych studentów przygotowywała się do sfinalizowania skróconego kursu licencjackiego w zakresie prawa kanonicznego. Analizując afrykańskie dziedzictwo nauczania Jana Pawła II, można zauważyć, jak znaczącą uwagę poświęcił on kwestiom takim, jak inkulturacja czy recepcja prawa kanonicznego w Afryce. Temat ten, przedyskutowany i przeanalizowany ze studentami, został przedstawiony jako wykład otwierający I Międzynarodową Wideokonferencję, zorganizowaną wspólnie z Wydziałem Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL. Istotne jest podkreślenie, którego dokonujemy w niniejszym artykule, iż poprzez postawienie pytania o neo-kolonialny charakter prawa, pytamy także o ducha prawa, a z perspektywy ducha kolonializm powinien zostać odrzucony, jako niemożliwa do zaakceptowania norma kulturowa. Analizując tę problematykę w kontekście norm wynikających z prawa kanonicznego, podkreślamy także zasadę unitas in varietate, która nie oznacza uniformizacji. Zasady inkulturacji pozostają niezmienione: ratio legis jest - w naszym wypadku - zbawienie dusz, myślenie i współodczuwanie z Kościołem, a także zasada pomocniczości. Przedstawiane tu badania przyczynią się do wykorzenienia „kolonializmu” jako wersji „imperializmu kulturowego” oraz do wykształcenia się takich metod komunikacji, które będą opierać się na komunikacji ludzi, do których kierowane jest przesłanie Kościoła, mimo świadomości utrudnień, jakie tak pojęta komunikacja napotyka.

The thought of conveying Fr. Israel Madziakaphwa’s paper was borne during Canon Law classes the in the group of brilliant, young students preparing themselves to receive in short licentiate in Canon Law. Analysing the African heritage of John Paul II, focus is given unusual attention on the issue of inculturation, and birthed issues such as the reception of Canon Law in Africa. The topic, analysed and discussed with the students was later on proposed as the opening one for the 1st international videoconference held in conjunction with Catholic University of Lublin, Faculty of Law, Canon Law and Administration. That still remains the main structure of presentation. Most importantly, we highlight the precise analysis of the paper that in answering the question of neo-colonialism in law we’re asking ourselves about the spirit of law and rejecting this term as the outline of cultural imperialism In discussing Canon Law we put emphasis on unitas in varietate, unity in diversity, that doesn’t mean uniformity. Principles of inculturation remain the same: ratio legis – in our case – salvation of souls; sentire cum Ecclesia and subsidiarity. I hope this research will be a helpful instrument in facilitating, the evasion of “colonialism” in terms of “cultural imperialism” and always speak to the people (this time we mean Africans) in their “own language, being totally aware, that it’s always a kind of dismixture and challenge.