Jezus ucieleśnieniem miłości doskonałej w świetle „Deus caritas est” Benedykta XVI

Abstract

Temat miłości chrześcijańskiej, z racji swojego fundamentalnego znaczenia, od wieków był obec ny w refleksji teologicznej kościoła katolickiego. Nie oznacza to jednak, że w dzisiejszych czasach temat ten w jakikolwiek sposób się zdezaktualizował. Wręcz przeciwnie, orędzie o Bogu, który jest Miłością, oraz o odpowiedzi człowieka na Bożą miłość, musi być przekazywane ludziom także dzisiaj. Centrum Bożego planu miłości stanowi osoba Chrystusa: w nim miłość stała się widzialna i namacalna. Jest to perspektywa, w której usytuowana jest encyklika Benedykta XVI „Deus caritas est”. Dlatego idąc śladami tej encykliki, poświęconej tematowi miłości, za punkt wyjścia należy przyjąć pierwsze źródło miłości, którym jest Jezus Chrystus. On – jako ucieleśnienie miłości doskonałej – stanowi kryterium, według którego może być rozpoznawana prawdziwa miłość chrześcijańska.

The topic of Christian love with its fundamental meaning has been present in theological reflection of the Catholic Church for ages. It does not mean that this topic has been outdated. Quite the opposite, the message about God who is love and the human answer to the love of God, still should be conveyed to people. The centre of God’s plan of love is in Christ. Love has been visible and tangible in him. In this perspective the encyclical of Benedict XVI „Deus caritas est” is situated. Following this encyclical on the topic of love, as a starting point, we should accept the first source of love which is Jesus Christ. He, as an embodiment of perfect love, constitutes the criterion for recognizing the true Christian love.