Planowanie strategiczne duszpasterstwa w parafii

Abstract

The parish is not established by God, but it is a result of the activity of the historical Church. In the parish, a community of believers in Jesus Christ is realized through the preaching of the word of God, the life of faith in brotherly love and the celebration of the Eucharist and other liturgical activities. Without underestimating the element of grace, the unlimited action of God himself, the mysterious character of the mission of the Church, the visible organizational structure of the parish can be subjected to a theological and pastoral analysis. Strategic planning opportunities can be shown to optimize the effects of pastoral ministry. The aim of this reflection is to look for an answer to the question how to prepare, implement and finally evaluate the strategic plan in the parish? Evaluation is not intended to diminish one’s role during the implementation of the pastoral strategy developed for the parish, but it is the starting point for a discussion on the corrections of the old and the development of a new, improved strategic plan for the parish. The article is of review nature and its important material, apart from theological sources, are studies in the field of modern pastoral praxeology.Parafia nie jest z ustanowienia Bożego, lecz jest wytworem Kościoła historycznego. W niej realizuje się wspólnota wierzących w Jezusa Chrystusa przez przepowiadanie słowa Bożego, życie wiarą w miłości braterskiej oraz sprawowanie Eucharystii i inne czynności liturgiczne. Nie pomniejszając elementu łaski, nieograniczonego działania samego Boga, misteryjnego charakteru misji Kościoła, można poddać analizie teologicznopastoralnej widzialną strukturę organizacyjną parafii, pokazując możliwości planowania strategicznego w celu zoptymalizowania efektów posługi duszpasterskiej. Celem tej refleksji jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, jak dobrze przygotować, implementować, a także ewaluować plan strategiczny w parafii? Ewaluacja nie ma na celu pomniejszania czyjejś roli w trakcie implementacji wypracowanej dla parafii strategii pastoralnej, lecz stanowi punkt wyjścia do dyskusji nad korektami starego i wypracowaniem nowego, udoskonalonego planu strategicznego dla parafii. Artykuł ma charakter przeglądowy, a jego ważnym tworzywem – obok źródeł teologicznych – są opracowania z zakresu współczesnej prakseologii pastoralnej.