Równość i tożsamość. W trosce o (nie)harmonijny rozwój dziecka (cz. 1)

Abstract

Tożsamość osobowa pozostaje dialektyką różnicy i tożsamości, bowiem identyfikowanie i różnicowanie, to dwa bieguny procesu jej budowania. Dziecko znajduje odpowiedź na pytanie, kim jest poprzez szukanie swojej indywidualności w odniesieniu do grupy, w której funkcjonuje, a także poprzez doświadczenie jedności ciała i ducha. Elementem tożsamości osobowej jest tożsamość płciowa, której prawidłowy rozwój – wraz z fizjologicznym przebiegiem rozwoju psychoseksualnego – daje możliwość niezaburzonego funkcjonowania dziecka w życiu dorosłym. Dla identyfikacji płciowej w dzieciństwie istotne znaczenie z punktu widzenia psychologii personalistycznej ma założenie, że droga do ukształtowania integralnej tożsamości człowieka wiedzie poprzez odkrywanie i akceptację własnej rzeczywistości.

Personal identity remains the dialectics of difference and identity since identification and differentiation are two poles of its construction process. Children find the answer to the question who they are by searching for their identity with reference to the group where they function as well as by experiencing the unity of their body and soul. An element of personal identity is gender identity, proper development of which – together with physiological course of psychosexual development – offers a possibility of undisturbed functioning of a child in adult life. For gender identification in childhood, it is a significant assumption, from the perspective of personalistic psychology, that the path to shaping the integral human identity leads through discovering and accepting of one's own reality.