Chrystologiczny wymiar Iz 53,1-5

Abstract

Artykuł jest próbą uchwycenia chrystologii Iz 53,1-5. Do badania wykorzystano metodę semiotyczną, którą Papieska Komisja Biblijna wskazuje jako narzędzie analizy synchronicznej. Przeprowadzona egzegeza uwydatnia potrzebę zmiany ludzkiego ujmowania rzeczywistości, by otworzyć się na nieprawdopodobieństwo Bożego objawienia. Jego treścią jest przejęcie przez Sługę dramatu ludzkiego grzechu i ułomności, a poprzez to wywyższenie Go przez Boga oraz ofiarowanie człowiekowi uzdrowienia.

The article attempts to capture Christology of Isaiah 53,1-5 (IV Songs of the Suffering Servant). Semiotics that the Pontifical Biblical Commission acknowledges as a tool of synchronic analysis was used in the study. The exegesis conducted shows the need to change human perception of reality in order to accept improbability of God’s epiphany. It shows the act of the Servant who accepts the drama of human sin and infirmity, thus exalts Him through God and presents to people the gift of healing.