Stare bukłaki i nowe wino. Intellectus fidei w ponowoczesnym świecie

Abstract

W niniejszym rozważaniu zostało postawione pytanie o możliwość spotkania myślenia chrześcijańskiego z myśleniem ponowoczesnym. Autora interesuje problem płaszczyzn spotkania intellectus fidei („rozumu mocnego”) z ponowoczesnym, wątpiącym w siebie „rozumem słabym”. Nie chodziło tylko o samo „poprawne myślenie” czy „czysto rozumową” refleksję, chodziło także o dobrą, niosącą radość praktykę. Artykuł chce ukazać, w jaki sposób intellectus fidei wierny Objawieniu i dzisiejszej ponowoczesnej kulturze prowadzi do nowego, pełniejszego rozumienia rzeczywistości.

In considering this question was raised about the possibility of a meeting of Christian thinking and postmodern thinking. Author’s interest in the problem of planes meeting intellectus fidei (‘strong reason’) of the postmodern, doubting in himself (‘weak reason’). It’s not just about the same ‘correct thinking’ or ‘purely rational’ reflection, it was also good, carrying the joy of practice. Article wants to show how the intellectus fidei is connected with both the revelation and postmodern culture leads to a new and fuller understanding of reality.