Ciało ciężarne w sztuce współczesnej na tle koncepcji abiektu Julii Kristevej

Abstract

Poniższy tekst stanowi analizę twórczych dokonań trzech artystek: Fridy Kahlo, Aliny Szapocznikow oraz Iris van Zanten. Każde z dobranych przedstawień nawiązuje do ciąży, porodu, poronienia lub karmienia piersią. Wybrane teksty kultury zinterpretowane zostały na tle koncepcji obiektu, spopularyzowanej przez językoznawczynię i psychoanalityczkę Julię Kristevę. Poza tą koncepcją, która stanowić będzie główną metodę analizy, odwołano się również do ustaleń z kręgu klasycznej psychoanalizy, antropologii feministycznej oraz teorii ambiwalencji sacrum. W sporządzonych analizach koncentruję się na wizerunkach ciężarnego ciała w sztuce, w jaki sposób upodabnia się ono do abiektu, ale też pochylam się nad strategiami operowania nim: tabuizacji, sakralizacji czy sublimacji.The following paper is an analysis of artistic work of three authors: Frida Kahlo, Alina Szapocznikow and Iris van Zanten. Each of chosen depictions refers to pregnancy, childbirth, miscarriage or breast feeding. Selected cultural texts have been interpreted based on the conception of abject popularized by a linguist and psychoanalyst Julia Kristeva. Apart from this conception which is going to be the main method of the analysis, it has been also referred to the findings from a circle of classical psychoanalysis, feminist anthropology, and theory of ambivalent nature of sacrum. In my analysis I’m concentrating on depictions of the pregnant body in art, how it alters and assimilates with the abject, but also on operating strategies such as tabooization, sacralization, or sublimation.