Stanisława Tarnowskiego polemika z Włodzimierzem Sołowjowem w sprawie narodowej

Abstract

W XIX wieku (głównie we Francji) ukazały się dzieła rosyjskiego filozofa Włodzimierza Sołowjowa, w których przedstawił on swe poglądy na temat Kościoła powszechnego i miejsca Rosji w świecie. Poglądy te wywołały zarówno falę krytyki, jak i pozytywnych opinii. Wzbudziły one pozytywny oddźwięk wśród ówczesnej elity polskiej, skupiającej się wokół Uniwersytetu Jagiellońskiego. Myśliciele ci przedyskutowali poglądy Rosjanina na łamach czasopisma „Przegląd Powszechny”. W niniejszym artykule omówiona została obszerna recenzja hr. Stanisława Tarnowskiego pt. Głos sumienia z Rosyi. Tarnowski krytykuje w niej przede wszystkim Sołowjowowskie ujęcie misji i powołania Rosji. Pozytywnie wypowiada się natomiast na temat Sołowjowowskiej interpretacji historii Kościoła.The works of the Russian philosopher Vladimir Soloviev were published (mostly in France) in the nineteenth century. In those works he introduced his views on the universal Church and the place of Russia in the world. His views encountered both critical and positive responses. Positive reaction came from the Polish intellectual elite of the time, centered around Jagiellonian University. Those thinkers discussed the views of the Russian philosopher in the journal “Przegląd Powszechny”. In this article we will analyze the extensive review of Count Stanisław Tarnowski, titled Głos sumienia z Rosyi. Above all, Tarnowski criticizes Soloviev’s account of the mission and calling of Russia, although he expresses a positive attitude to Soloviev’s interpretation of the history of the Church.