Kościół wobec zagrożeń związanych z wykluczeniem przez starość

Abstract

Współczesna dyskusja na temat starości koncentruje się wokół pogłębiającego się niżu demograficznego. Ta nowa rzeczywistość staje się wielkim wyzwaniem dla państwa, społeczeństwa, rodziny i Kościoła. Aby zapobiec odsuwaniu osób trzeciego i czwartego wieku na margines, należy respektować osobową godność w starości. Kościół akcentuje w swoim nauczaniu absolutną wartość osoby ludzkiej, i to w każdej bez wyjątku fazie jej istnienia. Kształtowanie dojrzałych postaw wobec starości jest kluczowym działaniem potrzebnym do eliminowania zachowań prowadzących do marginalizacji i dyskryminacji osób w podeszłym wieku. Każde społeczeństwo jest zobowiązane do szacunku wobec osób starszych. Nieodzowna jest też solidarność między różnymi pokoleniami. Człowieka starego nie należy traktować wyłącznie jako tego, który potrzebuje pomocy. Jedną z dróg do rozwiązania problemów dotyczących starzenia się ludzkości jest włączenie człowieka starszego w aktywne życie społeczne. Seniorzy nie powinni dobrowolnie wycofywać się z życia społecznego. Ich zadaniem jest wspomaganie środowisk pracy, udzielanie młodym rad, dawanie świadectwa o wartościach humanistycznych, wprowadzanie równowagi w życie społeczne.

The contemporary discussion on old age focuses on the problem of a still deepening population decline. The prolongation of the average life span and a distinct decrease in the birth rate have caused that the number of the old is still growing and the number of the young is diminishing. The new tendency is becoming a great challenge for the state, society, family and the Church. Until societies which relegate the elderly to the fringes as unproductive people in her teaching, the Church accentuates the absolute value of the human person in each stage of life. The formation of a mature approach towards old age is the key to eliminating such behaviours which lead to the marginalization and discrimination of the elderly. Each society is obliged to respect its older people. Also solidarity between different generations is indispensable. We should not old people as ones needing help only. One of the ways of solving the issues of ageing is to include old people in active social life. Seniors should not withdraw from social life voluntary. Their task is supporting work environments, giving advice to the young, being a witness of humanistic values, and introducing balance in social life.