“How is man saved?” An Essential Contribution by Joseph Ratzinger. to the Theology of Religions

Abstract

The article aims to present Joseph Ratzinger’s thought in the field of theology of religions, according to which both the salvific universality of Christ and the necessity of the Church for the salvation of every man (and thereby the deepest meaning of being Christian) appear inseparably. The author shows how Ratzinger outlines a vision with two focal points: the objective aspect of salvation with the theological understanding of the vicarious representation of Christ (and the Church with him) and the subjective conditions of salvation with a reflection on the human being. In the article, it is thus demonstrated how an essential salvific relationship – a synthesis of faith and love – can be established between man and God. It is further shown that Ratzinger also highlights the role which Christianity, together with world religions, can play in the common search for the truth about God and man, contributing to the unity of the human family. The article concludes with an observation that the depth of Ratzinger’s reflection on the question of salvation contributes to illuminating fundamental aspects of the complex theological problem of religions.Celem artykułu jest przedstawienie myśli Josepha Ratzingera w dziedzinie teologii religii, zgodnie z którą zarówno zbawcza uniwersalność Chrystusa, jak i konieczność Kościoła dla zbawienia każdego człowieka (a tym samym najgłębszy sens bycia chrześcijaninem) są nierozdzielne. Autor pokazuje, że wizja Ratzingera koncentruje się wokół dwóch aspektów: teologicznego rozumienia zbawczego pośrednictwa Chrystusa (a wraz z nim Kościoła) oraz refleksji nad istotą ludzką i subiektywnymi warunkami zbawienia. W dalszej części artykułu wykazano, w jaki sposób między człowiekiem a Bogiem może zostać nawiązana istotna relacja zbawcza – synteza wiary i miłości. Pokazano również, że Ratzinger podkreśla rolę, jaką chrześcijaństwo wraz z religiami świata może odegrać we wspólnym poszukiwaniu prawdy o Bogu i człowieku, przyczyniając się do jedności rodziny ludzkiej. Artykuł kończy się spostrzeżeniem, że głębia refleksji Ratzingera nad kwestią zbawienia przyczynia się do naświetlenia fundamentalnych aspektów złożonego teologicznego problemu religii.