Kerygmat w katechezie jako językowy postulat teologii soborowej

Abstract

Współczesna katecheza poszukuje nowych środków i metod w dotarciu z orędziem zbawczym do młodych ludzi. Szczególnie polska katecheza zakorzeniona mocno w szkolnym nauczaniu religii potrzebuje wypracowania nowego języka przekazu odwołującego się nie tylko do rozumu ucznia, ale do jego serca i woli. Jedną z form takiego podejścia do głoszenia jest katecheza kerygmatyczna, która angażuje całego człowieka. Sygnał do zmian w podejściu do katechezy dał sobór Watykański II. W swoich orzeczeniach zwrócił uwagę na rolę Słowa Bożego w przekazie. Katecheza, w której w centrum stoi Słowo Boże – żywy Chrystus, domaga się bowiem od słuchacza odpowiedzi na wezwanie, którego skutkiem jest nawrócenie i komunia z Bogiem. Odkrywanie siły Bożego Słowa i jej znaczenia dla wychowywania w wierze uczniów powinno być wciąż ważnym i aktualnym postulatem soborowym dla kolejnych pokoleń katechetów.The catechesis of today searches for new ways and methods to reach with the salutary message to the young. Especially in Poland, where teaching catechesis at schools is firmly rooted, catechesis calls for a new language of communication, which would refer not only to students' mind, but also to their heart and will. One of the forms representative of such an approach is kerigmatic catechesis, engaging the whole person. The signal for change in the approach to catechesis was given by the Second Vatican Council. The council pointed to the role of the World of God in teaching. The catechesis, in the center of which stands the Word of God – the living Christ – demands from the listener an answer resulting in conversion and communion with God. Discovering the power of the Word of God and its significance in forming students in faith should continue to be an always important postulate of the Council for the catechets also in the coming generations.