„Idealny” kalendarz w Księdze Jubileuszy

Abstract

W połowie II w. przed Chr. judaizm palestyński doznał głębokiego wstrząsu, spowodowanego m.in. wprowadzeniem do kultu świątynnego kalendarza pogańskiego. Reakcją na tę rewolucję było powstanie machabejskie, a w konsekwencji secesja na pustynię części kapłanów i wiernych pod wodzą Mistrza Sprawiedliwości. Przyjęli oni własny kalendarz liturgiczny, poświadczony nieco wcześniej przez autora Księgi Jubileuszy. Podstawą obliczeń dat świątecznych nie są tam cykle księżyca, lecz rok słoneczny, liczący 364 dni. Liczba ta, podzielna przez 7, umożliwiła świętowanie szabatu i świąt Izraela w stałym porządku, bez zakłóceń związanych z nierównością miesięcy księżycowych.

In the mid-2nd century B.C., Palestinian Judaism experienced a profound upheaval as, among other things, a pagan temple calendar was introduced to the cult. The Maccabean Uprising was one reaction to this revolution. Another consequence was the secession of a group of clergymen and worshipers to the desert, led by the Teacher of Righteousness. This group adopted their own liturgical calendar, which had been devised a bit earlier by the author of the Book of Jubilees. There, the basis for the calculation of festive dates is not the cycles of the moon, but rather a solar year consisting of 364 days. This number, divided by 7, allowed the celebration of the Sabbath and the other feasts of Israel in a regular order, with no disruption related to the calculation of lunar months.