Kobieta w liturgicznym życiu Kościoła

Abstract

Miejsce kobiety w Kościele i w liturgii od wieków nie jest sprawą oczywistą, a ostatnie motu proprio „Spiritus Domini” papieża Franciszka ożywiło dyskusję na ten temat. W niniejszym artykule podejmujemy temat szerzej, zgodnie z faktami historycznymi, które pozwalają mówić o roli kobiety w życiu liturgicznym Kościoła. Celem tego opracowania jest pokazanie specyfiki powołania kobiety, unikając najczęściej spotykanych porównań i oceny kobiety i mężczyzny w obszarach działalności świeckiej i religijnej. Starożytne źródła świeckie i patrystyczne okazują się bardzo silną i wpływową opcją, kształtującą interpretację Ewangelii i Tradycji Kościoła co do rozumienia misji kobiety w liturgii. Wskutek tego misja ta do tej pory jeszcze uwarunkowana jest w znacznej mierze przesłankami kulturowymi i społecznymi, a wciąż otwarty dla adaptacji pozostaje aspekt chrystologiczny i eklezjalny, który ukazuje misję kobiety w wymiarze mistycznym i teologicznym. Soborowe Magisterium Kościoła wprowadza wiele odkrywczych wątków na ten temat, ale jeszcze wciąż nie jest w pełni rozumiane i akceptowane. Kluczem do odczytania miejsca kobiety w liturgii jest poznanie jej relacji do Misterium Chrystusa, którą w pełni odsłania chrystocentryczna mariologia. Tym samym rośnie przekonanie, że godność kobiety i jej właściwe miejsce w liturgii rozumianej jako Misterium Chrystusa i Kościoła zależy od przejrzystej i jednoznacznie chrystologicznej postawy mężczyzn, a szczególnie duchownych.

The role of women in the Church and in the liturgy has not been obvious for centuries and the recent motu proprio “Spritus Domini” by Pope Francis has livened up the discussion about it. In the following article the topic has been undertaken more widely, according to historical data, which allow to speak about women in liturgical life of the Church. The goal of the study is to show the specificity of woman’s vocation, with avoidance of the most frequent comparisons or evaluations of men and women in their social and religious activities. The ancient lay and patristic sources have become very influential upon forming interpretation of the Gospel and Tradition of the Church with regard to the woman’s mission in liturgy. Thus the mission has been until now conditioned by the cultural and social premises and is still open for adaptation of christological and ecclesial aspects, which present woman’s mission in mystical and theological dimensions. The Church’s Magisterium of the Council has introduced many new threads in this field, which are still not fully comprehended and accepted. The key to decode the role of women in liturgy seems to be the knowledge of their relation to Christ’s Mystery, which is entirely disclosed by christocentric mariology. Therefore a conviction arises, that the dignity of woman and her adequate role in liturgy understood as the Mystery of Christ and Church depends on transparent and pure christological attitude of men, particularly the clergy.