Kontekst pastoralny śmierci dziecka przed urodzeniem

Abstract

Strata dziecka martwo urodzonego jest bardzo dotkliwa. Odchodzi bowiem dziecko, z którym rodzice wiązali swoją przyszłość. Pojawia się także poczucie winy związane z odpowiedzialnością za zaistniałą sytuację. Rodzice przeżywający żałobę potrzebują często wsparcia ze strony otoczenia i Kościoła. W towarzyszeniu w żałobie ważne są: obecność, aktywne słuchanie, praktyczna pomoc. Pogrzeb dziecka martwo urodzonego jest możliwy w Kościele, mimo to nie zostało ono ochrzczone. Białe szaty liturgiczne symbolizują niewinność dziecka, a sprawowana Eucharystia za rodziców pogrążonych w żałobie daje im nadzieję, że ich dziecko jest w rękach Boga.The loss of a stillborn child is very serious. Parents future disappears together with the departure of the child. There is also a sense of guilt associated with their responsibility for the arisen situation. Mourning parents often need support from their closests and the Church. Supportive presence, active listening, and practical help are very important during their mourning. The funeral of a stillborn child in accordance to Church’s rules is still possible despite the fact that the child has not been baptized yet. The white vestments symbolize the child’s innocence and the Eucharist celebrated for mourning parents gives them hope that their child is in God’s hands.